تایید ساخت ریبوت فیلم دزدان دریایی کارائیب توسط سازنده سریال The Last of Us

کریگ مازن، سازنده سریال The Last of Us تایید کرد که در حال کار روی ریبوت فیلم دزدان دریایی کارائیب است.

مجموعه دزدان دریایی کارائیب (Pirates of the Caribbean) با فروش بیش از ۴.۵ میلیارد دلار در سراسر جهان، به‌عنوان پانزدهمین مجموعه فیلم پرسود شناخته شده و از بسیاری از مجموعه‌‌های سینمایی پیشی گرفته است. اما جالب‌ترین نکته این است که این مجموعه اولین مجموعه فیلمی بود که با اکران دو قسمت یا بیشتر به درآمد بیش از ۱ میلیارد دلار دست پیدا کرد و نسبت به فیلم هایی همچون مارول و تبدیل شوندگان (Transformers) برتری یافت.

در سال‌های اخیر، ما شاهد توقف ناگهانی و غیرمنتظره‌ای در امور این مجموعه بودیم مثل جدایی جنجالی جانی دپ از امبر هرد که تقریباً تضمین می‌کند که ما دیگر کاپیتان جک اسپارو را نخواهیم دید. بااین‌حال، بحث‌ها در مورد ریبوت این مجموعه همچنان ادامه دارد، از جمله ساخت این اثر با حضور مارگو رابی به‌عنوان نقش اصلی که قبلا برنامه‌ریزی شده بود ولی به‌نظر می‌رسد که تولید این پروژه لغو شده است.

اکنون ما جزئیاتی در مورد یک فیلم دیگر از دزدان دریایی کارائیب داریم که قبل از اعتصاب‌های اتحادیه نویسندگان فیلم و اتحادیه بازیگران صنعت سینما در دیزنی در دست ساخت بود. کریگ مازن، نویسنده سریال The Last of Us در گفت‌و‌گو با رسانه Los Angeles Times اعلام کرده است که قبل از شیوع ویروس کووید-۱۹، او ایده‌ای برای ششمین فیلم Pirates of the Caribbean پیشنهاد داده بود و دیزنی تصمیم به شروع ساخت آن گرفت.

اما درحالی‌که پروژه به سرعت در حال پیشرفت بود، به نظر می‌رسد که اعتصاب‌ها باعث مشکلاتی در پیشروی پروژه شده‌اند. مازن افزود: «ما این ایده را مطرح کردیم و اصلا فکر نمی‌کردیم که آن را بپذیرند، ایده‌ی خیلی عجیبی بود. اما آن‌ها قبول کردند! و سپس اعتصاب اتفاق افتاد و همه منتظر ماندند.»

 

همچنین حدس می‌زنیم که کار او در The Last of Us، تولید این فیلم را به تأخیر انداخته است، اما تا زمانی‌که استودیوها توافق عادلانه‌ای با نویسندگان و بازیگران انجام ندهند، تولید این پروژه به حالت نامشخص متوقف خواهد ماند. سری اصلی دزدان دریایی کارائیب ماجراهای کاپیتان جک اسپارو (جانی دپ)، هکتور باربوسا (جفری راش)، ویل ترنر (اورلندو بلوم)، الیزابت سوان (کیرا نایتلی) و جوشامی گیبز (کوین مک‌نالی) را دنبال می‌کند.

مجموعه دزدان دریایی کارائیب در سال ۲۰۰۳ با فیلم دزدان دریایی کارائیب: طلسم مروارید سیاه (Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl) آغاز شد؛ فیلمی که با فروشش ۶۵۴ میلیون دلار کسب کرد. پس از موفقیت نسخه اول، به‌دنبال آن دیزنی دومین فیلم از این سری با عنوان دزدان دریایی کارائیب: صندوقچه مرد مرده (Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest) را در سال ۲۰۰۶ و سومین فیلم از این مجموعه به نام دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان (Pirates of the Caribbean: At World's End) را در سال ۲۰۰۷ منتشر کرد.

همچنین در سال ۲۰۱۱، فیلم دزدان دریایی کارائیب: سوار بر امواج ناشناخته ( Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides ) چهارمین قسمت از این مجموعه منتشر شد، اما در سال ۲۰۱۷ فیلم دزدان دریایی کارائیب: مردان مرده داستان نمی‌گویند (Pirates of the Caribbean: Dead Men Tell No Tales) به‌نوعی با پایان نامطلوبی رو‌به‌رو شد.

باید ببینیم که آیا دیزنی قصد دارد جانی دپ را دوباره به بازی برگرداند یا نه؟

 

«جایزه یک عمر دستاورد هنری ونیز» به «تونی لیانگ چائو-وِی» رسید

تونی لئونگ چیو-وای بازیگر هنگ کنگی روز شنبه جایزه یک عمر دستاورد هنری جشنواره فیلم ونیز را با دریافت شیر طلایی از آن خود کرد و اشک‌هایش در حالی که مورد تشویق طولانی مدت قرار گرفت، سرازیر شد.

لئونگ ۶۱ ساله به رویترز گفت: این مانند یک رویا است که به حقیقت پیوسته است.

لئونگ برای نقش‌هایش در فیلم‌های ساخته شده توسط وونگ کاروای، مانند «در حال و هوای عشق» که سال ۲۰۰۰ اکران شد و «۲۰۴۶» که چهار سال بعد روی پرده‌ها رفت، شهرت بین‌المللی به دست آورد.

او همچنین در سه فیلمی بازی کرده که برنده جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز شده‌اند: «شهر غم» (۱۹۸۹)، «سیکلو» (۱۹۹۵) و «شهوت، احتیاط» (۲۰۰۷) به کارگردانی آنگ لی، کارگردانی که روز شنبه جایزه وی را به دست او داد.

به گزارش ورایتی این بازیگر سرشناس دیروز شنبه پیش از دریافت جایزه، شخصیت آرام و متفکر خود را کنار گذاشت و در کنفرانس مطبوعاتی که به افتخارش برگزار شده بود درباره اولین نقش اروپایی آینده خود و نقاط قوت آموزش بازیگری «دوران طلایی» یعنی دهه ۱۹۸۰ هنگ کنگ صحبت کرد.

لئونگ در بسیاری از فیلم‌هایش کم‌گفتن را نمایش می دهد. وی در اولین فیلمش که در ونیز به نمایش درآمد یعنی «شهر غم» در نقش یک فرد لال ظاهر شده است. در «استاد بزرگ» او بیشتر به مشت‌ها و پاهایش اجازه داده صحبت کنند و در «در حال و هوای عشق» حالت چهره‌اش بسیار گویاتر از کلمات است.

لئونگ که ماه اکتبر سال پیش در جشنواره بوسان جایزه بهترین فیلمساز سال آسیا را دریافت کرد، در ونیز درباره آماده‌سازی طولانی خود برای ایفای نقش‌هایش توضیح داد که شامل تحقیقات ادبی برای نقش غیرگفتاری در «شهر غم» تا آشنایی با عصب‌شناسی علمی برای فیلم آینده‌اش «دوست خاموش» به کارگردانی ایلدیکو انیدی مجار می‌شود.

وی تاکید کرد طوری تربیت شده که تمام احساسات درونی‌اش را سرکوب کند ولی پس از آنکه وارد کلاس بازیگری شده، راهی پیدا کرده است تا خودش را در برابر دیگران بدون خجالت بیان کند.

وی افزود: برای فیلم بعدی‌ام در اروپا، قصد دارم ۸ ماه وقت بگذارم، زیرا نقش یک دانشمند را بازی می‌کنم و از آن‌جا که نمی‌دانستم عصب شناسی چیست کتاب‌های زیادی خواندم و به دانشگاه رفتم … به این ترتیب ناخودآگاه، پس از مدتی فقط شخصیت مورد نظر را اسکن می‌کنم.

لئونگ در مورد «در حال و هوای عشق» که به تازگی در یک نظرسنجی در بریتانیا به عنوان پنجمین فیلم برتر تمام دوران انتخاب شد هم صحبت کرد و از روند کار با کارگردان برجسته وونگ کار وای سخن گفت.

وی گفت: در هنگام کار با او هرگز یک فیلمنامه کامل ندارید. بنابراین نمی‌دانید برای چه چیزی باید آماده باشید. خیلی تجربی است و گاهی یک صحنه را با لباس زمستانی، صحنه بعدی را با لباس تابستانی، سپس در رستوران و سپس در ساحل اجرا می‌کنید. به همین دلیل فیلم‌های وانگ کار وای گاهی چند سال طول می‌کشند.

این بازیگر یادآوری کرد که کارش را در یک ایستگاه تلویزیونی در هنگ‌کنگ شروع کرد؛ در دوره‌ای که دوران طلایی تلویزیون بود و این فرصت را یافت تا در برنامه‌های کمدی، درام و اکشن بازی کند.

نقد فیلم تنت

 

نقد فیلم Tenet باید گفت: ایده‌ای جذاب، اکشنی مسحور کننده اما ایرادی همیشگی. دیالوگی از فیلم می‌گوید: «نیازی نیست بفهمی، فقط حسش کن». سوال اینجاست که عدم شناخت کاراکتر‌ها و انگیزه‌شان در کنار ارائه فرضیه‌های مداوم و پیچیده، دست و پای احساس را نمی‌بندد؟

اگر از همان فیلم کوتاه سه دقیقه‌ای نولان یعنی Doodlebug «حشره»، رد پای او را تا آخرین ساخته‌اش یعنی فیلم تنت، دنبال کنیم، گرایش او به جهان‌های موازی و شکست زمانی در روایت‌هایش، کاملا قابل مشاهد است. همچنان می‌رسیم به همان کاراکتر اصلی فیلم کوتاهش که به ظاهر به دنبال حشره‌ای افتاده تا او را از بین ببرد اما به ناگاه با خودش در بُعد کوچکتری (یا بهتر بگویم در جهانی دیگر) مواجه می‌شود. بعد‌تر هم بُعد بزرگترِ او، بالای سرش سبز می‌شود. یعنی سه جهان متفاوت. با نقد فیلم Tenet همراه باشید. فیلم تنت از جمله برندگان اسکار 2021 بود.

 

مواجهه با این جهان‌های موازی در فیلم‌های نولان، کارکرد‌های متفاوتی دارد. جدای از آنکه کشف هر کدام از این جهان‌ها در دل فیلم، با نوعی غافل گیری همراه است و مخاطب را شوکه می‌کند، نولان از این الگو برای یک قاعده همیشگی در فیلم‌هایش نیز بهره می‌برد. قاعده‌ای که آن را در این گزاره خلاصه می‌کنم: «شکار، شکارچی می‌شود یا بلعکس». رد این گزاره را به نوعی می‌شود در تمام فیلم‌های او جستجو کرد.

به عنوان مثال، در همین فیلم کوتاه حشره، کاراکتر در قامت شکارچی، به دنبال آن است که حشره‌ای را شکار کند اما ناگهان خودش در معرض شکارچی دیگری قرار می‌گیرد. در فیلم اول او یعنی Following «تعقیب»، نویسنده‌ای بر حسب کنجکاوی، هر بار به دنبال یک نفر به راه می‌افتد تا از مکان‌هایی که او می‌رود سر در بیاورد.نولان نیز مثل همیشه، فیلم را یا یک حادثه شروع می‌کند. حادثه‌ای که در آن کاراکتر‌ها بیش از مخاطبان اطلاع دارند و طرح و توطئه آن پیش از شروع فیلم، برنامه ریزی شده است. نتیجه می‌شود آن که ما باید با کنجکاوی تمام به دنبال کاراکتر‌ها بیفتیم تا از ماجرا سر در آوریم. اما این حادثه ابتدایی چند تفاوت مهم با شروع‌های قبلی نولان دارد. نکته اول آنکه فیلم با حضور خود آنتاگونیست شروع نمی‌شود. عنصری که به فیلم‌های قبلی نولان کمک می‌کرد که مخاطبان انتظارشان را با دیدن یک آنتاگونیست جذاب بالا ببرند و منتظر نبردی جذاب‌تر بمانند. اما در اینجا به خصوص در مرتبه اول تماشای فیلم، آنقدر متوجه خطر موجود در صحنه نمی‌شویم. این درست است که مثل همیشه باز هم با یک سرقت در فیلم نولان طرفیم. اما سرقت چه چیز و از سمت کی؟ آنقدر مشخص نیست. اهمیت ماجرا نیز همین طور. شاید بیراه نباشد که در همین ابتدا از موسیقی گورنسن (جایگزین بر حق هانس زیمر در این فیلم نولان) باید تمجید کرد که بار زیاد هیجان ابتدای فیلم و سایر لحظات اکشن را او تامین می‌کند.

 

رکورد شکنی Oppenheimer و پشت سر گذاشتن Inception

کریستوفر نولان با فیلم Oppenheimer حسابی سر و صدا به راه انداخته و رکورد فیلم‌های قبلی خود را نیز پشت سر می‌گذارد.

در حالی که بسیاری از منتقدین کریستوفر نولان پس از اکران فیلم Tenet (تنت) تصور می‌کردند که دوران اوج و محبوبیت وی در گیشه سینما به پایان رسیده اما تازه‌ترین پروژه وی تحت عنوان Oppenheimer (اوپنهایمر) نه تنها این نظریه را باطل کرده است، بلکه از زمان اکران آن تا به امروز شاهد رکورد شکنی‌های قابل توجهی هستیم که در کنار فیلم پرفروش و غیرقابل توقفی همچون Barbie (باربی)، دستاوردی ارزشمند برای این کارگردان ۵۳ ساله به شمار می‌رود.

فیلم Oppenheimer پس از کسب رکورد پرفروش‌ترین فیلم مرتبط با جنگ جهانی دوم، حال به سراغ یکی از محبوب‌ترین ساخته‌های کریستوفر نولان رفته تا رکورد آن را نیز پشت سر بگذارد. زیرا فروش ۲.۲۵ میلیون دلاری‌اش در روز جمعه سبب گشته تا فروش داخلی آن از ۲۹۳.۲۷ میلیون دلار فراتر رفته و Inception (تلقین) را پشت سر گذاشته و در رتبه سوم پرفروش‌ترین آثار این کارگردان بریتانیایی قرار بگیرد. با توجه به قرارگیری پروژه‌های The Dark Knight (شوالیه تاریکی) و The Dark Knight Rises (شوالیه تاریکی برمی‌خیزد) در رتبه‌های اول و دوم، بعید به نظر می‌رسد که Oppenheimer بتواند با آن‌ها رقابت نماید.

فروش ۷۳۱ میلیون دلاری Oppenheimer شاید که با ارقام میلیاری شوالیه تاریکی قابل رقابت نباشد اما باید توجه داشت که با اثری بیوگرافی با مدت زمان ۳ ساعت طرف هستیم که قطعاً به اندازه شخصیت بتمن محبوبیت نخواهد داشت و رسیدن به چنین میزان فروشی آن هم در زمانی که باربی و ماموریت غیرممکن ۷ در سینماها اکران شده‌اند، دستاوردی قابل توجه و ارزشمند برای کریستوفر نولان به شمار می‌رود.

فیلم‌های فوق‌العاده‌ای که فقط یک بار باید تماشا کرد

گاهی اوقات با اینکه برخی از فیلم‌های فوق‌العاده بسیار جذاب هستند اما فقط یک بار تماشای آن‌ها کافی است.
مطمئناً برای شما نیز پیش آمده که به تماشای اثری بنشینید که قبلاً تماشا کرده‌اید و معمولاً آثاری را انتخاب می‌کنید که طرح داستانی ساده، جنبه‌های کمدی یا شخصیت‌های ملموس و جذاب دارند. گاهی اوقات نیز یک فیلم آن‌قدر پیچیده است که نمی‌توانید در تماشای اول آن را درک کنید و تماشای دوم به‌نوعی اجباری می‌شود.
با این حال، برخی از آثار سینمایی هستند که با وجود اینکه آثاری جذاب و فوق‌العاده محسوب می‌شوند ولی ارزش تماشای دوباره را ندارد و دلیل آن نیز ممکن است طولانی بودن فیلم، روند کند داستانی یا صرفاً موضوعات سنگین آن باشد. در ردیت، کاربران به معرفی فیلم‌هایی پرداختند که فقط یک بار تماشای آن‌ها کافی است و نیازی نیست چند بار آن‌ها را دید. همراه با ما باشید.
۱۰. فیلم جاده (The Road) – محصول سال ۲۰۰۹
فیلم «جاده» بر اساس رمانی به همین نام محصول سال ۲۰۰۶ میلادی و نوشته نویسنده فقید کورمک مک‌کارتی ساخته شده و اتفاقات آن نیز در ایالات متحده آمریکای پساآخرالزمانی و بسیار خطرناک جریان دارد. این فیلم با بازی ویگو مورتنسن در نقش پدری است که به همراه پسر نوجوانش در حال سفر در سرزمین‌های کاملاً متروکه آمریکا هستند و امیدوارند بتوانند زندگی بهتری را در بخش جنوبی و گرم‌تر آمریکا پیدا کنند.
برخی از کاربران ردیت اظهار داشتند که فیلم «جاده» اثری جالب‌توجه و خوب به شمار می‌رود که دیدن دوباره آن ارزشی ندارد و یک بار تماشای آن کفایت میکند. با این حال، برخی دیگر از کاربران اظهار داشتند که آن ها بیش از یک بار این فیلم تیره، تاریک و خشن را تماشا کردند و از تماشای آن نیز لذت بردند.
۹. فیلم جوکر (Joker) – محصول سال ۲۰۱۹
 فیلم «جوکر» با بازی واکین فینیکس در نقش اصلی است، نقشآفرینی که برای این بازیگر جایزه اسکار را به همراه داشت. این فیلم ساخته تاد فیلیپس توانست برداشتی تازه و تا حدودی تکاندهنده از شخصیت جوکر را برای مخاطبان به نمایش بگذارد. داستان این فیلم در اوایل دهه هشتاد میلادی در شهر گاتهام جریان دارد و کمدین استندآپ مشتاقی به نام آرتور فلک را دنبال میکند که آرام آرام بهسمت جنون پیش میرود و در درون زندگی جنایی و پر از هرج و مرج غوطه ور میشود.
به خاطر پیشفرض داستانی تحریک آمیز و به تصویر کشیدن شدید سلامت روان، تماشای فیلم «جوکر» برای بار دوم دشوار است. با اینکه بسیاری از کاربران اذعان کردند که فیلم «جوکر» اثری خارق العاده و تأثیرگذار است اما آن ها اظهار داشتند که هیچ تمایلی برای دیدن دوباره این اثر سینمایی ندارند چراکه این اثر به نحوی روی آن ها اثر گذاشته که اصلاً انتظارش را نداشتند.
۸. فیلم جواهرات تراش نخورده (Uncut Gems) – محصول سال ۲۰۱۹
فیلم «جواهرات تراش نخورده» درون خودش یکی از بهترین نقش آفرینی های آدام سندلر را جای داده است و اثری جنایی و مهیج اضطراب آوری است که داستان یک جواهرفروش تیزهوش نیویورکی را روایت می کند. این جواهرفروش همه چیز خود را به خطر می اندازد به امید اینکه بتواند زنده بماند و این در حالی است که بدهی هایش بسیار زیاد شده اند.
این فیلم پرتنش اثری از برادران سفدی به شمار می رود که با اینکه اثری فوق العاده و قوی به شمار می رود اما تماشای آن حتی برای بار اول نیز دشوار است چه برسد به تماشای مجدد. این اثر سینمایی به خوبی نوشته شده و آدام سندلر نیز توانسته نقشآفرینی درخشانی ارائه بدهد اما این اثر در زیر خود تنش های بسیار زیادی دارد که پایان آن را بسیار پرتنش و وحشیانه کرده بود و از همین رو، تماشای دوباره آن بسیار سخت است.
۷. فیلم زندگی پی (Life of Pi) – محصول سال ۲۰۱۲
فیلم «زندگی پی» به بررسی موضوعات بقا و ایمان می پردازد و اقتباسی از رمان فلسفی ای نوشته یان مارتل است که در سال ۲۰۰۱ میلادی به چاپ رسیده بود. سکان کارگردانی این اقتباس سینمایی را آنگ لی در دست داشته بود و اثری درام و ماجراجویی است که عواقب یک فاجعه در دریا را نشان میدهد، جایی که یک مرد جوان با بازی سوراج شارما در کنار دیگر بازمانده هایی همچون یک ببر بنگال ترسناک و باشکوه درون یک قایق قرار دارد و در دریا سرگردان است.
حتی با وجود اینکه این اثر از فرض داستانی جالب اما کند بهره میبرد، اکثر مخاطبان استدلال کرده اند که یکی بهترین جنبه های این اثر از آنگ لی، جلوههای بصری خیرهکننده آن است. برخی از کاربران اظهار داشتند که از تماشای این اثر سینمایی در بار اول بسیار لذت بردند اما تماشای مجدد آن خسته کننده بوده و تأثیری کمتری داشته است.
۶. فیلم شهدا (Martyrs) – محصول سال ۲۰۰۸
همان طور که بسیاری از افراد با این موضوع موافق هستند، فیلم «شهدا» اثری است که تماشای آن ممکن است آزاردهنده باشد و مطمئناً دوست نخواهید داشت که دوباره به تماشای آن بنشینید. این فیلم غم انگیز اثری از پاسکال لوژیه به شمار می رود و داستان سفر خطرناک زنی جوان با بازی می لن ژامپانوی را روایت می کند که به همراه دوستش با بازی مورجانا علاویی به دنبال انتقام هستند و این در حالی است که هر دوی آن ها کودک آزاری را تجربه کرده اند. این زن به دنبال انتقام گرفتن از افرادی است که در کودکی او را ربوده اند و رفتار بدی با او داشتند.
فیلم «شهدا» ماهیتی وحشتناک دارد و مطمئناً تا مدت‌ها در ذهن کسانی که آن را تماشا کنند، ماندگار خواهد شد. از همین رو، بسیاری از افراد اصلاً تمایلی به تماشای دوباره آن ندارند. این اثر فرانسوی فیلمی است که قطعاً ارزش دیدن را دارد اما باید گفت که تأثیری بسیار قوی روی ذهن مخاطبان از خودش به‌جای می‌گذارد.
۵. انیمه مدفن کرم‌های شب‌تاب (Grave of the Fireflies) – ۱۹۹۸
استودیو جیبلی برای مدت‌ها است که در حال فعالیت است و در این مدت زمان نیز توانسته فیلم‌های به‌یادماندنی بسیار زیادی را برای مخاطبان به ارمغان بیاورد و یکی از همین آثار نیز انیمه سینمایی «مدفن کرم‌های شب‌تاب» است که بدون شک، اثری متمایز و درخشان به شمار می‌رود. این انیمه که در سال ۱۹۸۸ میلادی به اکران در آمده است، بدون شک غم‌انگیزترین و دلخراش‌ترین انیمه است و داستان خواهر و برادری را روایت می‌کند که از یتیمان جنگ هستند و تلاش دارند تا در ماه‌های پایانی جنگ جهانی دوم زنده بمانند.
با وجود اینکه انیمه سینمایی «مدفن کرم‌های شب‌تاب» روایتی بسیار قدرتمند دارد که خوراکی برای فکر کردن فراهم می‌آورد و علاوه بر این، این داستان به‌شکل‌ی باورنکردنی به اجرا گذاشته است، تماشای مجدد انیمه سینمایی «مدفن کرم‌های شب‌تاب» بسیار دشوار است و این موضوع را نیز کاربران در وب سایت ردیت اذعان کردند.
۴. فیلم منچستر کنار دریا (Manchester by the Sea) – محصول سال ۲۰۱۶

فیلم «منچستر کنار دریا» داستان صنعتگر خشنی با بازی کیسی افلک را روایت می‌کند که پس از مرگ برادرش با بازی کایل چندلر به زادگاهش در نیوانگلند باز می‌گردد تا از برادرزاده ۱۶ ساله‌اش با بازی لوکاس هجز مراقبت کند. با این حال، بازگشت او پیشینه آشفته او در اینجا را بار دیگر آشکار می‌کند.
فیلم «منچستر کنار دریا» برشی از زندگی است و به بررسی غم و اندوه می‌پردازد و پر از نقش‌آفرینی فوق‌العاده و فرض داستانی مهیج است و اغلب اوقات نیز از آن به‌عنوان یکی از غم‌انگیزترین فیلم‌های این نسل یاد می‌شود. به گفته بسیاری از کاربران، فیلم «منچستر کنار دریا» یک اثر شاهکار به شمار می‌رود اما شاهکاری است که از نظر عاطفی خردکننده است و از همین رو، تماشای دوباره آن سخت است.
۳. فیلم فهرست شیندلر (Schindler’s List) – محصول سال ۱۹۹۳
فیلم «فهرست شیندلر» به‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های بیوگرافی و درباره جنگ شناخته می‌شود و اتفاقات آن نیز در لهستان تحت اشغال آلمان در جنگ جهانی دوم جریان دارد. این فیلم زندگی صنعتگری به نام اسکار شیندلر با بازی لیام نیسون را به تصویر می‌کشد که پس از مشاهده آزار و اذیت یهودیان توسط نازی‌ها، سعی دارد تا این یهودیان را به‌عنوان کارگر استخدام کند تا از این طریق، آن‌ها را از زیر این آزار و اذیت‌ها نجات بدهد.
اگرچه فیلم «فهرست شیندلر» ساخته استیون اسپیلبرگ اثری شاهکار شناخته می‌شود اما بسیاری از افراد به دلیل مضامین دشواری که در این اثر سینمایی به آن‌ها پرداخته می‌شود، نمی‌توانند تماشای دوباره آن را تحمل کنند. هر چند، برخی از کابران وب سایت ردیت اظهار داشتند که این اثر ارزش دوباره دیدن را دارد و با وجود اینکه تماشای آن سخت است اما در عین حال، بسیار الهام‌بخش و یادآور زندگی است.
۲. فیلم دوازده سال بردگی (۱۲ Years a Slave) – محصول سال ۲۰۱۳
همان طور که از عنوان این اثر سینمایی می‌توان متوجه شد، تماشای دوباره آن چندان آسان نیست و کاملاً قابل درک است که برخی از افراد اصلاً تمایلی به تماشای دوباره این اثر ندارند. این فیلم درام و بیوگرافی بر اساس شرح حالی به همین نام نوشته سولومون نورثاب در سال ۱۸۵۳ میلادی است و داستان مردی را روایت می‌کند که در سال ۱۸۴۱ میلادی توسط دو نفر در واشنگتن دی‌سی ربوده شد و به‌عنوان برده به فروش رسید.
از آنجا که این اثر سینمایی تجربیات آزاردهنده نورثاب به‌عنوان یک برده را به نمایش گذاشته و شامل وحشیگری و تحقیر شدید است، تماشای مجدد این اثر تحسین‌شده استیو مک‌کوئین کار چندان آسانی نیست.
۱. فیلم مرثیه‌ای بر یک رؤیا (Requiem for a Dream) – محصول سال ۲۰۰۰
فیلم «مرثیه‌ای بر یک رؤیا» ساخته دارن آرونوفسکی با به تصویر کشیدن چهار شخصیت متأثر از اعتیاد (با بازی الن برتسین، جرد لتو، مارلون وینز و جنیفر کانلی) به صراحت اثر اعتیاد به مواد مخدر را به نمایش می‌گذارد و نشان می‌دهد چطور استفاده از مواد باعث تغییر حالات فیزیکی و احساسی آن‌ها می‌شود. این اثر تحسین شده و برجسته به وضوح دنیای جهنمی اعتیاد را به نمایش می‌گذارد و اثری تکان‌دهنده و بسیار ناراحت‌کننده است و از همین رو، تماشای دوباره آن کار بسیار دشواری است.
در این مطلب به معرفی فیلم‌های فوق‌العاده‌ای پرداختیم که آن‌ها را فقط یک بار باید تماشا کرد. نظر شما درباره این آثار چیست و شما چه اثر ارزشمند و فوق‌العاده‌ای را پیشنهاد می‌دهید که تماشای دوباره آن سخت است؟